Sınırlar

-

 Sınırlar

Şehrin bitip de
     tarlaların başladığı bir yer var.
Sınır belli değildir ama ayaklar neresi olduğunu bilir,
aynı zaman da kalp de, ki o hep yenilenmeye
ve bir o kadar sükunete hasrettir.

Bir gün gökyüzünde yaşayacağız.
Ama o vakte kadar yurdumuz
bu yeşil dünya olacak.
Tarlalar, göller, kuşlar.
Kalın gövdeli kara meşeler—muhakkak ki onlar
harika bir şeyin icadılar.
Ayrıca kaplan zambakları.
Ve bundan sonra artık kimsenin budamayacağı
kaçak hanımelleri.

Sordum “nerede” diye,
bildi ayaklarım.

Bir adım attım, evdeyim.




İngilizceden çeviri: Merve Yiğit
Red Bird: Poems (2008), Mary Oliver

Mary Oliver (1935-2019)
credit: Molly Malone Cook



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aware

-
Resim
  Aware “…Bir kadının hüznü, Japon hikayesini tamamlayan önemli role sahiptir ve Japonların güzellik anlayışında mühim bir unsurdur.   Bu hüzünlü hale aware denir ve Japonlar kederli bir kadının, kederini sabırla taşıdığını gördüklerinde, aware duygusunu hissederler.” [1] *** Her neşenin kedere dönüşme ihtimali var. Bu ihtimali daima içinde taşıyarak yaşamak da kolay değil. Tokyo Ulusal Müzesi'nde karşılaştığım oyuncak bebek bana mutluluğun kırılganlığını hatırlatıyor. Galiba bu yüzden gereğinden fazla sevdim diye düşünürken, ilkin bir şeyler içtiğini sanıyorum ama açıklamayı okuduğumda anlıyorum ki bebeğin ismi "koku." Doğru ya, gözlerini kapatıp kokluyor ve ben yüzünde görüyorum; belki çoktan silikleşmiş bir anının, kokunun ona hatırlatmasıyla üzerine boca oluşunu. Yine de ne kadar dingin görünüyor. Ama asıl hislerini anlayamıyorum. O mu kederli ben mi? Japonlar, kadınların hüzünlü hâli için bile bir kelime kullanıyormuş: aware. O sırada Daniel Mo...
Devamı

Yağmura Yenilmeden

-
Resim
Yağmura Yenilmeden yenik düşmeden ne yağmura ne rüzgâra, ne sıcağa ne kışa boyun eğmeden sağlam bir bedende arzu duymadan, öfkelenmeden sessiz gülümsemesini takınan.   günde bir tas çorba, biraz ekmek ve sebze karnını doyurmaya yeten, kendine pay biçmeyen her olan bitenden ama iyice anlayan yaşananları, sonra da unutmayan.   küçük bir kulübede çam ağaçları gölgesinde konaklayan. doğuda hasta düşse çocuk, yardımına koşan batıda bir anne yorulmuşsa gidip yükünü kucaklayan güneyde ölen varsa “korkma” diye teskin eden ve kim kavgaya tutuşsa kuzeyde ayırmaya çalışan.   kurak günlere gözyaşı döküp yazın sıcağında çaresiz, çırpınan ahmak deseler de aldırmayan ve dert etmeyen üzülmeyi ya da yerilmeyi. işte böyle biridir , olmak istediğim. Kenji Miyazawa (1896-1933) Japoncadan çeviren: Merve Yiğit, İrem Melisa Kesim, Gülçin Yağmur
Devamı

Kurbağa ve Yağmur カエルと雨

-
Resim
Bu minik ama bana pek sevimli gelen öyküyü Türkçeden Japoncaya çevirdim. Altına Türkçesini de ekledim. Öyküdeki duygu durumunun anlaşılması için orijinalinde olmayan bazı tepkilere yer verdim. Kıymetli Naoki hocam bu hususta bana yardım etti. Metnin orijinali Farsçadır. İyi okumalar. カエルと雨 ある日の 雨天 、木は言いました。「ああ、雨が降ったらいいのに」。土もうなずきながら言いました。「うん、雨が降ったらいいのにね」 でも、少しも雨は降ってきませんでした。カエルはケロケロと鳴きながら「どうして神様は雨を降らさないのだろう」と考えました。 そんなとき、たくさんのアリが、カエルと木の間をぬうように土の上をあるいていきました。それを見たカエルは、あっとひらめいて、「そうか！もし雨が降ったらアリはたいそう苦しむことになったに違いない。」と言いました。 そして、アリたちが道を渡ったあと、雨がザーザーと降り出しました。 カエルは心の中で「神様、ありがとうございます」と感謝しました。 おしまい *** Kurbağa ve Yağmur Hava yağmurluydu. Ağaç dedi ki: "Allah'ım keşke yağmur yağsa!" Toprak dedi ki: "Allah'ım keşke yağmur yağsa!" Fakat yağmur yağmadı. Kurbağa 'kur kur' yapıp dedi ki: "Niçin Allah yağmur göndermedi?" Bir grup karınca yoldan geldiler. Karıncalar kurbağa ve ağacın yanındaki toprak üzerinden gittiler. Kurbağa düşündü: "Eğer yağmur yağsayd...
Devamı