İnsan-olmayan-dost

-
Muzaffer Ozak, 3 ciltten oluşan İrşad adlı eserinin birinci cildindeki ilk derse Esma-i İlahi ile başlar ve o saman kağıdı sayfalara şöyle yazar:

Sofiya esmâda kalma, gel müsemma dersin al.
Bil müsemmadır, hemân talimi esmâdan garaz.

Yâ Rahiymü, hemen ikinci sıradaki esmadır malum ve şunu ekler Muzaffer Ozak hoca: "Yâ Rahiymü ism-i celinini sabah namazından sonra 100 kerre okuyanlara, bütün yaratılanlar rahim ve dost olurlar."

Aklım almıyor şahsen, Allah'tan gelen muazzam bir "kıyak" bu diye düşünüyorum. Nasıl yani diyorum; ben şimdi Ya Rahiymü deyince o belgesellerde görüp görmediğim, bildiğim veya bilmediğim, keşfedilmiş veya gizli tüm o canlılar bana dost mu olacak?

Hani mesela mirket de mi?
Mata mata kaplumbağası da mı?
Küçük dalgıç kuşu da mı?
Nil Timsahı da mı?
Büyük Kırmızı Japon yengeci de mi?
Bitki biti de mi?
Kınkanat da mı?
Mor Kelebek de mi?
Sakallı kartal da mı?
İsmini bilmediğim nice bitki, ağaç, kaktüs de mi? 
Eğreti otu da mı?
Bakteriler, mantarlar, parazit solucanlar da mı?
Her şey mi yani Allah'ım, her şey mi rahim olur bana? Olur mu gerçekten?

Boşuna değilmiş o zaman Alvarlı Efe Hazretleri'nin şu sözleri: "Sordum erenlerin dergâhi kande,
dediler ki, dergâh olur her yande..."

En umulmadık yerde can suyu bulup kök salan bitkiler, gökte mesken tutan kuşlar, karıncalar; kolonileriniz, yuvalarınız dergahmış meğer. Her biriniz bir zikr ehli, her biriniz erenmiş, rahim olurmuş insana. Ben geldim Hû, dost olun o zaman bana!


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aware

-
Resim
  Aware “…Bir kadının hüznü, Japon hikayesini tamamlayan önemli role sahiptir ve Japonların güzellik anlayışında mühim bir unsurdur.   Bu hüzünlü hale aware denir ve Japonlar kederli bir kadının, kederini sabırla taşıdığını gördüklerinde, aware duygusunu hissederler.” [1] *** Her neşenin kedere dönüşme ihtimali var. Bu ihtimali daima içinde taşıyarak yaşamak da kolay değil. Tokyo Ulusal Müzesi'nde karşılaştığım oyuncak bebek bana mutluluğun kırılganlığını hatırlatıyor. Galiba bu yüzden gereğinden fazla sevdim diye düşünürken, ilkin bir şeyler içtiğini sanıyorum ama açıklamayı okuduğumda anlıyorum ki bebeğin ismi "koku." Doğru ya, gözlerini kapatıp kokluyor ve ben yüzünde görüyorum; belki çoktan silikleşmiş bir anının, kokunun ona hatırlatmasıyla üzerine boca oluşunu. Yine de ne kadar dingin görünüyor. Ama asıl hislerini anlayamıyorum. O mu kederli ben mi? Japonlar, kadınların hüzünlü hâli için bile bir kelime kullanıyormuş: aware. O sırada Daniel Mo...
Devamı

Kurbağa ve Yağmur カエルと雨

-
Resim
Bu minik ama bana pek sevimli gelen öyküyü Türkçeden Japoncaya çevirdim. Altına Türkçesini de ekledim. Öyküdeki duygu durumunun anlaşılması için orijinalinde olmayan bazı tepkilere yer verdim. Kıymetli Naoki hocam bu hususta bana yardım etti. Metnin orijinali Farsçadır. İyi okumalar. カエルと雨 ある日の 雨天 、木は言いました。「ああ、雨が降ったらいいのに」。土もうなずきながら言いました。「うん、雨が降ったらいいのにね」 でも、少しも雨は降ってきませんでした。カエルはケロケロと鳴きながら「どうして神様は雨を降らさないのだろう」と考えました。 そんなとき、たくさんのアリが、カエルと木の間をぬうように土の上をあるいていきました。それを見たカエルは、あっとひらめいて、「そうか！もし雨が降ったらアリはたいそう苦しむことになったに違いない。」と言いました。 そして、アリたちが道を渡ったあと、雨がザーザーと降り出しました。 カエルは心の中で「神様、ありがとうございます」と感謝しました。 おしまい *** Kurbağa ve Yağmur Hava yağmurluydu. Ağaç dedi ki: "Allah'ım keşke yağmur yağsa!" Toprak dedi ki: "Allah'ım keşke yağmur yağsa!" Fakat yağmur yağmadı. Kurbağa 'kur kur' yapıp dedi ki: "Niçin Allah yağmur göndermedi?" Bir grup karınca yoldan geldiler. Karıncalar kurbağa ve ağacın yanındaki toprak üzerinden gittiler. Kurbağa düşündü: "Eğer yağmur yağsayd...
Devamı

Yağmura Yenilmeden

-
Resim
Yağmura Yenilmeden yenik düşmeden ne yağmura ne rüzgâra, ne sıcağa ne kışa boyun eğmeden sağlam bir bedende arzu duymadan, öfkelenmeden sessiz gülümsemesini takınan.   günde bir tas çorba, biraz ekmek ve sebze karnını doyurmaya yeten, kendine pay biçmeyen her olan bitenden ama iyice anlayan yaşananları, sonra da unutmayan.   küçük bir kulübede çam ağaçları gölgesinde konaklayan. doğuda hasta düşse çocuk, yardımına koşan batıda bir anne yorulmuşsa gidip yükünü kucaklayan güneyde ölen varsa “korkma” diye teskin eden ve kim kavgaya tutuşsa kuzeyde ayırmaya çalışan.   kurak günlere gözyaşı döküp yazın sıcağında çaresiz, çırpınan ahmak deseler de aldırmayan ve dert etmeyen üzülmeyi ya da yerilmeyi. işte böyle biridir , olmak istediğim. Kenji Miyazawa (1896-1933) Japoncadan çeviren: Merve Yiğit, İrem Melisa Kesim, Gülçin Yağmur
Devamı